mánudagur, apríl 24, 2006

Hálendingurinn

Í dag þreif ég svefnherbergið meðan konan fór á jeppanum í verslunartúr og keypti gardínustöng. Þegar hún kom heim náði hún í hamar og tók óðar við að festa upp nýju gardínustöngina, ég var þá rétt að kasta mæðinni eftir klukkutíma ströng þrif. Í því koma gestir og ég fer og opna, gestirnir ganga inn og einn þeirra segir við Þóru er þau koma inní svefnherbergið ,,nei varstu að þrífa". Bara sísona eins og það sé bara sjálfsagt að konan á heimilinu sjái um öll þrif. Ég varð mjög móðgaður þar sem svitin lak enn af enni mínu eftir þrifin, sem ég var ,,by the way" mjög stoltur af. Einnig átti augljóst að vera að Þóra var ekkert að þrífa, hún hélt á hamar og nagla, hvernig þrífur maður með slíkum tólum?

1 Comments:

Anonymous Nafnlaus said...

Já, þetta er reyndar ekki sjúkdómur í sjálfu sér þetta er meira svona aukaverkun af lesblindunni, það krossast einhverjir vírar í heilanum og allt fer í vitleysu of áður en maður veit af er maður að skúra golfin með hamri og vaska upp með handþytaranum. Þetta getur verið voða þreytandi.
Þóra

27 apríl, 2006 12:52  

Skrifa ummæli

<< Home